Naziv "parodontopatija" je opšti i odnosi se na sva oboljenja koja zahvataju čitav parodoncijum. Po sličnoj anologiji pod nazivom "kardiopatije" mogu se svrstati sva srčana oboljenja.

Najčešća patološka promena koja se dešava u parodoncijumu jeste zapaljenje gingive. Inflamacija gingive prestavlja nezavisno oboljenje gingive (kataralni gingivit), ali zbog sredine u kojoj se odvija, inflamacija se može proširiti na druge delove parodoncijuma. Iz toga razloga uvek treba imati na umu da natečena i crvena gingiva može predstavljati prvi stadijum parodontopatije.

Glavna karakteristika parodontopatija jeste ogoljenje vratova i korenova zuba. Zapravo, pored inflamacije u parodoncijumu se odigravaju i procesi koji razaraju vezivno-tkivne elemente. Usled toga gingiva propada tako da zubi ostaju ogoljeni, pa izgledaju kao da su izduženi. Ovaj proces može da uzme i veće razmere pa da koren zuba bude ogoljen do vrha.

Terapija parodontopatije zahteva strpljenje, kako sa strane stomatologa, tako i sa strane pacijenta. Ona podrazumeva nekoliko faza.

Prvi korak u terapiji parodontopatije predstavlja uklanjanje osnovnog uzroka zapaljenja gingive i potpornog tkiva zuba. Kako su to bakterije, to je i prvi korak uklanjanje svih naslaga sa površine zuba (kamenac, konkrementi) kao i plaka sa površine zuba i iz prostora koji se nalazi između zuba i gingive.

Ove procedure najčešće se rade ulstrazvučnim ili piezo aparatima, kojima se skidaju tvrde naslage (kamenac), praćeno sa procedurom sa skidanje i mekih naslaga sa zuba (bakterijski plak i ostaci hrane). Ovo poslednje se postiže upotrebom četkica i profesionalnih pasta za ove potrebe.

Dobra oralna higijena predstavlja osnovu u prevenciji kako kvara zuba, tako i parodontopatije. U ordinaciji MojStomatolog veliku pažnju posveđujemo ovom aspektu i trudimo se da svi naši pacijenti prođu kroz obuku pravilnog održavanja oralne higijene - iTOP obuku. Detalje o ovoj obuci možete naći ovde.

Kada bakterije dođu do dubljih slojeva tkiva, tada pod dejstvom njihovih toksina dolazi do resorpcije kosti. Tada dolazi do stvaranja tzv. parodontalnih džepova. Ukoliko se pregledom i rendgen snimkom utvrdi da postoje parodontalni džepovi, sledeći korak u terapiji jeste njihova obrada.

Cilj ove obrade jeste borba protiv bakterija koje dovode do oštećenja koštanog tkiva. Uklanjanje sadržaja džepa omogućavamo organizmu da uspostavi ravnotežu i na taj način omogućimo pacijentu da redovnim održavanjem oralne higijene obrađeni džep drži pod kontrolom.

Sama terapija podrazumeva kiretažu parodontalnog džepa. Ovim aktom uklanjamo iz džepa bakterijske kolonije, ostatke, hrane kao i granulaciono tkivo, koje je nastalo kao odgovor organizma na prisutnu infekciju.

Redovne kontrole, pored pravilnog održavanja oralne higijene, predstavlja najbitniji faktor u terapiji parodontopatije. Prvu kontrolu nakon inicjalne terapije treba uraditi nakon 20ak dana. Veoma je važno da se ova kontrola uradi na vreme.

Nakon ove sledeće kontrole zakazuju se u intervalima od 4 do 6 meseci, u zavisnosti od kliničke slike i težine parodontopatije.