O zubima

Zubi su kalcifikovani organi, smešteni u koštanim jamicama viličnih nastavaka gornje i donje vilice. Ljudski organizam u svom životnom veku stvori 52 zuba, od kojih je mlečnih 20 a stalnih 32. Međutim, i pored tolikog broja različitih zuba, kako po denticiji (mlečna i stalna) tako i po obliku, svaki zub čovečjeg organizma sastoji se iz sledećih delova:

Kruna zuba prestavlja deo zuba koji se vidi u ustima. Jedan mali deo krune zuba nalazi se ispod gingive koja okružuje zub.

Koren zuba predstavlja deo zuba koji je smešten u koštanom udubljenju vilice (alveoli). Broj korena varira, u zavisnosti od toga kojoj grupi zuba pripada. Tako prednji zubi imaju uglavnom jedan koren, dok bočni zubi imaju više (od 2 do 5).

Gleđ predstavlja najtvrđe ljudsko tkivo i prekriva vidljivi deo tj. krunu zuba.

Dentin predstavlja, takođe, tvrdo zubno tkivo. Ovo tkivo okružuje zubnu pulpu. U predelu krune zuba prekriva ga gleđ, a u predelu korena prekriva ga cement.

Cement zuba je najmekše zubno tvrdo tkivo (po tvrdoći je slična kosti). Igra važnu ulogu u povezivanju zuba sa koštanim tkivom koji se nalazi oko zuba.

Pulpa zuba predstavlja središnji deo svakog zuba. U njoj se nalaze krvni sudovi i živci koji ishranjuju zub i daju mu osetljivost. Pulpa je u predelu korena u vidu kanala, dok se predelu krune zuba širi u komoru.

Alveola zuba predstavlja udubljenje u koštanom nastavku gornje i donje vilice u kojoj je smešten zub. Kod višekorenih zuba između korena nalaze se koštane pregrade.

Gingiva predstavlja specijalan oblik sluzokože usta koja je otporna na razne mehaničke uticaje. Okružuje zub na prelazu krune u koren.

Parodoncijum zuba se nalazi između zuba i koštanog tkiva, a sačinjava ga veliki broj vlakana koji povezuju koren zuba (cement) i viličnu kost (alveolu).